آیا لیوان آب پلاستیکی در آب بندی آب با لاستیک موثرتر است یا سیلیکون؟

امروز در یک کنفرانس ویدئویی بحث محصول با یک مشتری سنگاپوری شرکت کردم. در این جلسه، مهندسان ما پیشنهادات منطقی و حرفه ای را برای محصولی که مشتری قصد توسعه آن را داشت، ارائه کردند. یکی از موضوعاتی که توجه را به خود جلب کرد و آن تاثیر آب بندی روی لیوان آب بود. آیا بهتر است پلاستیک را کپسوله کنیم یا از حلقه آب بند سیلیکونی برای آب بندی آب استفاده کنیم؟

در اینجا یک مفهوم وجود دارد، کپسولاسیون چسب. عقب افتادن چیست؟ پوشش لاستیکی به این صورت است که لاستیک نرم یک ماده دیگر را از طریق پردازش ثانویه روی ماده اصلی بپیچد. عملکرد پوشش لاستیکی عمدتاً افزایش احساس محصول و افزایش اصطکاک محصول است. پوشش لاستیکی می تواند آب را در فنجان آب ببندد.

ویرایشگر عملکرد آب بندی حلقه سیلیکونی را با جزئیات معرفی نمی کند. می توان گفت هر روز در زندگی روزمره ما با این عملکرد مواجه می شویم. در حال حاضر بیشتر لوازم آب بندی محصولات غیرنظامی موجود در بازار از سیلیکون استفاده می کنند.

از آنجایی که هم سیلیکاژل و هم کپسولاسیون می توانند آب را آب بندی کنند، کدام روش در آب بندی آب تاثیر بهتری خواهد داشت؟

از طریق این ویدئو کنفرانس بین المللی، من واقعاً چیزهای زیادی یاد گرفتم و تفاوت بین این دو را درک کردم. تحت یک محیط استفاده معقول، هر دو می توانند نقش خوبی در آب بندی آب داشته باشند، اما سیلیکاژل بادوام تر و تولید آسان تر است. در عین حال، سیلیکاژل نیز ایمن تر و سالم تر است. هر چه مدت زمان بیشتری از آن استفاده شود، دفعات استفاده از آن بیشتر می شود و سیلیکاژل نیز می تواند فواید زیادی داشته باشد. عملکرد آب بندی از ثبات بالایی برخوردار است، اما چسب نرم خوب نیست. لاستیک نرم دارای طول عمر کوتاه و دوام نسبتاً کوتاهی است. در عین حال، در حین تولید، کپسولاسیون دارای الزامات سختگیرانه در ساختار محصول است و هزینه تولید نسبتاً بالا است.

هنگامی که دمای آب خیلی بالا باشد یا لیوان آب با تغییر شکل عقب افتاده و غیره مواجه شود، خاصیت آب بندی سیلیکاژل ثابت می ماند و لیوان آب محصور شده جدی می شود و باعث نشت لیوان آب می شود.

بنابراین به طور کلی در مقایسه با سیلیکاژل، سیلیکاژل خاصیت آب بندی بهتری دارد.