ایده های جدید برای کاهش کربن در صنعت بازیافت منابع تجدید پذیر
از تصویب کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1992 تا تصویب توافقنامه پاریس در سال 2015، چارچوب اساسی برای واکنش جهانی به تغییرات آب و هوایی ایجاد شده است.
به عنوان یک تصمیم استراتژیک مهم، اهداف اوج کربن و بیطرفی کربن چین (که از این پس به عنوان اهداف «کربن دوگانه» نامیده میشود) نه تنها یک موضوع فنی، و نه یک موضوع انرژی، آب و هوا و محیط زیست، بلکه یک موضوع اقتصادی گسترده و پیچیده است. و مسایل اجتماعی تأثیر عمده ای بر توسعه آینده خواهند داشت.
تحت روند کاهش انتشار کربن جهانی، اهداف دوگانه کربن کشور من مسئولیت یک کشور بزرگ را نشان می دهد. به عنوان بخش مهمی از زمینه بازیافت، بازیافت منابع تجدیدپذیر نیز توجه زیادی را به دلیل اهداف کربن دوگانه به خود جلب کرده است.
دستیابی به توسعه کم کربن برای اقتصاد چین ضروری است و راه طولانی در پیش است. بازیافت و استفاده از منابع تجدیدپذیر یکی از مسیرهای مهم کاهش انتشار کربن است. همچنین دارای مزایای مشترک کاهش انتشار آلاینده ها است و بدون شک برای دستیابی به اوج کربن و بی طرفی کربن ضروری است. راه نحوه استفاده کامل از بازار داخلی تحت الگوی جدید «دو چرخه»، چگونگی ایجاد منطقی زنجیره صنعتی و زنجیره تامین که بازار را به هم متصل می کند، و چگونه می توان مزیت های جدیدی را در رقابت بازار جهانی تحت الگوی توسعه جدید پرورش داد. چیزی است که صنعت بازیافت منابع تجدیدپذیر چین باید به طور کامل درک کند. و این یک فرصت تاریخی بزرگ است که باید به شدت از آن استفاده کرد.
چین بزرگترین کشور در حال توسعه جهان است. در حال حاضر در مرحله توسعه سریع صنعتی شدن و شهرنشینی است. اقتصاد به سرعت در حال رشد است و تقاضا برای انرژی زیاد است. سیستم انرژی مبتنی بر زغال سنگ و ساختار صنعتی با کربن بالا منجر به انتشار کل کربن در چین شده است. و شدت در سطح بالا.
با نگاهی به فرآیند اجرای دو کربنه در اقتصادهای توسعه یافته، وظیفه کشور ما بسیار دشوار است. از اوج کربن تا بی طرفی کربن و انتشار خالص صفر، اقتصاد اتحادیه اروپا حدود 60 سال و ایالات متحده حدود 45 سال طول می کشد، در حالی که چین قبل از سال 2030 به اوج کربن خواهد رسید و قبل از سال 2060 به بی طرفی کربن دست خواهد یافت. این بدان معناست که چین باید 30 سال استفاده کند. سالها برای تکمیل وظیفه ای که اقتصادهای توسعه یافته در 60 سال به انجام رساندند. دشواری کار بدیهی است.
داده های مربوطه نشان می دهد که تولید سالانه محصولات پلاستیکی کشور من در سال 2020 76.032 میلیون تن بوده است که نسبت به سال قبل 7.1 درصد کاهش داشته است. هنوز هم بزرگترین تولید کننده و مصرف کننده پلاستیک در جهان است. زباله های پلاستیکی نیز اثرات زیست محیطی زیادی را به همراه داشته است. توسعه سریع صنعت پلاستیک نیز مشکلات زیادی را به همراه داشته است. به دلیل دفع غیر استاندارد و فقدان فناوری بازیافت موثر، زباله های پلاستیکی در مدت زمان طولانی انباشته می شوند و باعث آلودگی جدی زیست محیطی می شوند. حل آلودگی زباله های پلاستیکی به یک چالش جهانی تبدیل شده است و همه کشورهای بزرگ در حال انجام اقداماتی برای تحقیق و توسعه راه حل ها هستند.
"برنامه پنج ساله چهاردهم" همچنین به وضوح بیان می کند که "شدت انتشار کربن را کاهش دهید، از مناطق واجد شرایط حمایت کنید تا در رسیدن به اوج انتشار کربن پیشگام شوند، و یک برنامه اقدام برای اوج انتشار کربن قبل از سال 2030 تدوین کنید". کاهش مصرف کودها و سموم شیمیایی و کنترل آلودگی خاک، تقویت کنترل آلودگی سفید. این یک کار استراتژیک سخت و فوری است و صنعت پلاستیک بازیافتی مسئولیت دارد که در ایجاد پیشرفتها پیشرو باشد.
عمده مشکلات موجود در پیشگیری و کنترل آلودگی پلاستیکی در کشور ما، درک ناکافی ایدئولوژیک و ضعف آگاهی پیشگیری و کنترل است. مقررات، استانداردها و اقدامات سیاستی سازگار و کامل نیستند.
بازار محصولات پلاستیکی آشفته و فاقد نظارت موثر است. استفاده از محصولات جایگزین تجزیه پذیر با مشکلات و محدودیت هایی مواجه است. سیستم بازیافت و استفاده از زباله پلاستیکی ناقص است و غیره.
بنابراین، برای صنعت پلاستیک های بازیافتی، چگونگی دستیابی به اقتصاد دایره ای دو کربنه موضوعی است که ارزش بررسی دارد.
زمان ارسال: اوت-13-2024